يك سكانس از اربعين

پايگاه خبري دياركارون_ معصومه زنگنه

5تا 7 ساله هستند در روزهاي عادي سال مشغول شيطنت و بازي ، شايد اگر پدر يا مادرشان به آنها بگوييد برايم يك ليوان آب بياور ، نياورند اما حال اينجا در گرماي هوا ، زيرنور سوزان خورشيد ، دركنار مردان و زنان به زوار پياده حسيني خدمت ميكنند.

در مرز چذابه بين مواكب كودكاني را ديدم كه علي رغم سن كم در حال خدمات رساني به زائران بودند ، هر كاري از دستان كوچكشان برمي آمد انجام ميدادند . از جارو و غبار روبي گرفته تا پخش كردن شربت براي رفع عطش عاشقاني كه پياده به سوي مرز در حركت بودند.
4 روز مانده تا اربعين حسيني به همراه جمعي از همكاران به مرز چذابه رفتيم در گذر از مواكب كه براي خدمت رساني به زوار برپا شده بودند كودكان بيشتر نظرم را جلب كردند يكي از آنها محمد مهدي بود.

در ميان راه ايستاده بود و شربت پخش ميكرد نزديك رفتم ، ليواني شربت برداشتم از او پرسيدم چند سالته اسمت چيه ؟

گفت ؛محمد مهدي امسال 6 سالم شد .

گفتم ؛ گرمت نيست ؟

گفت ؛ چرا ولي خيلي خوشحال ميشم زائران ميان و از دست هاي من شربت ميگيرند.
گفتم قبلا هم اينجا آمده بودي ؟
گفت : نه ، اولين باري كه ميام ، پدرم هميشه مي امد و من خيلي دوست داشتم همراهش بيام و كمك كنم امسال منو رو هم همراه خودش آورد.
الان خيلي خوشحالم كه اينجام و ميتونم كمك كنم آخه من امام حسين رو خيلي دوست دارم .

شلوغ بود و مانده دركنار اين مرد كوچك بيشتر جايز نبود . در ميان جمعيت و كساني كه براي برداشتن شربت از دستان كوچك محمد مهدي دور اون جمع شده بودند ازش فاصله گرفتم و به راه خودم ادامه دادم كمي جلو تر خواهر و برادري را ديدم كه جارو به دست گرفته بودند و جلوي ورودي را جارو ميكردند.

با دستان كوچكشان گرد و خاك بر روي زمين را جارو ميزدند تا محل استراحت زاوار تميز باشد. حس غريبي بود . براي من ديدن اين صحنه انقدر زيبا و دلنشين بود كه دلم نيامد جلو برم فقط چند دقيقه اي از دور نظارگر كارشان بودم .

يقينا جز عشق به امام حسين (ع) هيچ نيروي نميتوانست آنها را پاي كار آورده باشد.

بي شك يكي از زيبا ترين صحنه ها و دست آوردهاي اربعين همين كودكان هستند. كودكاني با قلبي پاك و بي آلايش كه به دور از خود نمايي فقط به عشق امام حسين مي آيند و خدمت ميكنند به پيادگان مسير كربلا .