دياركارون:

ماشيعيان يك بار سرمان كلاه رفت!

 روز عاشورايي، مرحوم شيخ انصاري رحمت الله عليه جلوي در ورودي صحن مطهر امير المؤمنين علي بن ابي طالب عليهما السلام ايستاده بود و از دسته‌جات سينه زني استقبال مي كرد و در كنار او، أفندي كه از طرف حكومت عثماني حاكم عراق بود، ايستاده بود.

أفندي از شيخ انصاري پرسيد: اي شيخ، هم ما قبول داريم ك حسين بن علي (عليهم السلام) مظلوم شهيد شده و يزيد انسان پست و خونخواري بود و ما هم در عزاي ان بزرگوار غمگين هستيم، اما پرسش من اين است كه اين مراسم يعني چه؟ سينه زني، زنجير زني، دسته راه انداختن، گِل به سر ماليدن و ... اينها چه هدفي رادنبال مي كنند؟

مرحوم شيخ انصاري فرمودند: سِرّ مطلب اين است كه ما شيعيان يك بار سرمان كلاه رفت و با اين مراسم تلاش مي‌كنيم دوباره چنين نشود. أفندي پرسيد: يعني چه؟! شيخ انصاري فرمود: در جريان غدير، پيامبر مكرم صلي الله عليه و آله در برابر صد هزار نفر، علي عليه السلام را با صراحت به وصايت خود برگزيد و شما انكار كرديد و گفتيد غدير نبوده يا اگر بوده چيز مهمي نبوده است، فقط سفارش به دوستي با علي (عليه السلام) بوده است. اشكال از ما بود كه ما عيد غدير خم را با سر و صدا و شعار، بزرگ نداشتيم و اين چنين شد.

ترسيديم كه اگر عاشورا را هم بزرگ نشماريم و باشعار و تظاهر برگزار نكنيم، شما انكار كنيد و بگوييد اصلا حسين عليه السلام شهيد نشد يا حسين (عليه السلام) را راهزنان ميان راه كشتند و يزيد (لعنت الله عليه) انسان باتقوايي است !!!

 صد نكته از هزاران، تأليف آيت الله حاج شيخ علي رضائي تهراني