كودكاني كه در معرض خطر ژنتيكي اختلال طيف اوتيسم قرار دارند، احتمالا ساعتها در روز را به تماشاي صفحه نمايش خود ميگذرانند.
مهر به نقل از مديسن نت، محققان همچنين دريافتند كه كودكان مبتلا به اختلال كمبود توجه / بيش فعالي با افزايش سن به تدريج تماشاي صفحه نمايش در آنها افزايش مييابد.
دكتر «ناگاهيد تاكاهاشي»، سرپرست تيم تحقيق از دانشگاه ناگويا در ژاپن، ميگويد: «در حالي كه استفاده طولاني مدت از صفحه نمايش در دوران كودكي به عنوان علت اوتيسم و اختلال بيش فعالي مطرح شده است، نتايج اين مطالعه نشان ميدهد كه برخي افراد ممكن است به لحاظ ژنتيكي به استفاده از صفحه نمايش به دليل اوتيسم تمايل داشته باشند.»
او در ادامه اضافه كرد: «زمان تماشاي صفحه نماشگر ممكن است نشانه اوليه اوتيسم باشد، نه يك علت، زيرا كودكان مبتلا به اوتيسم اغلب بيشتر جذب اشيا ميشوند تا افراد.»
بيشتر مردم زمان بيشتري را صرف دستگاههاي ديجيتالي از جمله گوشيهاي هوشمند، رايانهها، تلويزيون و سيستم بازيهاي ويدئويي ميكنند. محققان گفتند كه اين امر به ويژه براي كودكان مبتلا به اختلالات رشد عصبي صادق است.
محققان دريافتند كودكاني كه احتمال ژنتيكي بالاتري در ابتلاء به اوتيسم دارند، از اوايل دوران كودكي به مدت طولانيتري از صفحه نمايش استفاده ميكنند- به اندازه ۴ ساعت در روز. آنها همچنين دريافتند كه كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي، با افزايش سن بيشتر و بيشتر از صفحه نمايش استفاده ميكنند.
تاكاهيشي گفت: «به طور كلي، افرادي كه در معرض خطر ژنتيكي اوتيسم قرار دارند، ۱.۵ برابر بيشتر در گروهي قرار ميگيرند كه حدوداً سه ساعت در روز از صفحه نمايش استفاده ميكنند و ۲.۱ برابر بيشتر در گروهي با بيش از چهار ساعت تماشاي صفحه نمايش قرار ميگيرند.»
او گفت: «نتايج ما نشان ميدهد كه كودكان در معرض خطر بيشفعالي در معرض خطر تماشاي بيش از حد صفحه نمايش هستند.»